Gehaakte patches

Ik ben toch met iets leuks bezig! Kwam het patroon vrij toevallig tegen. Kijk wat er op tafel ligt.

 Vrolijk gekleurd katoenen haakgaren, haaknaald nr. 2, losse hexagonnetjes en al het een en ander aan elkaar gehaakt. Wat gaat dat worden?!

Er moeten nog driehoekjes, vierkantjes, penta-, hexa-, hepta- en zelfs octagonnetjes bijgehaakt.

Dat lijken wel slofjes of misschien voeten?

Hé, nu lijkt het wel een viervoeter....

….ja hoor, dat is het ook, een viervoeter nog zonder hoofd.

Voorkantje.....

....achterkantje. Daar moet natuurlijk nog een staartje komen.

Dit is 'Max, de Afrikaanse Bloemen Bulldog'. Aan zoiets kan je toch niet voorbijgaan als je dat tegenkomt. Het is een patroon van Heidi Bears waar ik met ontzettend veel plezier mee bezig ben.

---

Een bijzondere Affo

Ik kom het op meer Blogs tegen, een berichtje dat het zó lang geleden is dat iemand wat op haar blog schreef. Ik snap dat helemaal want bij mij is dat hetzelfde. Een beetje blogmoe of iets dergelijks.
Misschien denken jullie dat ik al die tijd op mijn lauweren gerust heb, maar niets is minder waar. Ik heb zelfs een Affo! Maar wel anders dan anders.
Dit hele jaar ben ik aan het schrijven geweest. Niet zomaar, nee, maar het verhaal over mijn leven. Dat zat al langere tijd in mijn hoofd om dat eens te doen, zeker nadat ik een aantal jaren terug heel veel brieven van mijn ouders heb gelezen, brieven die ik pas vond na hun overlijden. Daar kwamen dingen in voor waarover ik graag eens met vader of moeder had willen praten. Daarom ben ik gaan schrijven, vooral met mijn dochter en kleindochters in gedachten. En ja, het is een heus boek geworden, 360 bladzijden dik. Een 'erfenis'.
Twee weken terug heb ik mijn 5 meiden uitgenodigd voor een 'Pow Wow', een gezellig onderonsje, waar Chago uiteraard ook bij mocht zijn. In de haard brandden kaarsen en ik had allerlei lekkers gemaakt. Als 'toetje' kregen ze elk het boek. Voor de kleindochters een complete verrassing, dochter vermoedde het een beetje. En wat reageerden ze enthousiast! Ik heb genoten.

Als zij na het lezen vragen hebben dan zijn wij er nog om er met hun over te praten.
Sommige andere familieleden en intieme vrienden kregen ook een exemplaar.
Het was alsof ik dit jaar een wereldreis heb gemaakt door mijn eigen leven. Gelukkig had ik vroeger ook al het een en ander geschreven en in de loop van de jaren heb ik ook veel aantekeningen in dagboekjes of agenda's gemaakt.

Maar ik heb nóg een affootje, een kleintje. Dit leuke tasje:

Het patroontje uit Q141. Was echt leuk om dat weer eens te doen.

Hartelijke groet van mij en wie weet tot over weer een tijdje.

---

Het wordt weer eens tijd.....

….. om het een en ander te vertellen en te laten zien.
Ik keek gisterochtend uit ons raam en genoot van het uitzicht op onze tuin:

Het is zo heerlijk dat we buiten kunnen genieten van ons ontbijtje en dat we zelfs kunnen kiezen of we dat doen op het voor of -achterterras! Willen we naar het achterterras, dan lopen we door de 'Passage', o zo lux!!

Langs de piksplinternieuwe bakken, verhoogde borders die de rug sparen.

Vanaf begin januari zijn we bezig geweest met een rigoureuze renovatie van onze tuin. Met hulp van dochter en 2e kleindochter die het ontwerp maakten en ook praktisch veel werk verrichtten. Verder een fantastisch handige kennis die in zijn vrije tijd kwam ploegen, graven, bestraten, zagen en timmeren. En onze geweldige buurman voor grof werk: het weghalen van 12 meter coniferenhaag, struiken en bomen.

Wat is dat een klus geweest! We zijn superblij hoe het nu geworden is. 

Maar …..

Nu zit ik achter de eettafel, kijk naar buiten en wat zie ik? Daar wordt wéér gewerkt en hoe!

Nu is de vijver aan de beurt. Hij moet opnieuw leeg (vorig jaar is hij al aangepakt) want er zit toch nog een lek(je) in. Mmmmm, vervelend maar dochter en kleindochter doen het zonder morren. Leegpompen, vissen in een grote regenton en nu maar zoeken naar het lek en dan wordt de hele boel dichtgesmeerd. Het komt wel goed, dat weet ik zeker.

Iets heel anders is het volgende:

Al een tijdje hangt er een AFFO in onze kamer:

Het quiltje uit de Quiltmania. Daar ben ik ook superblij mee. Ik vond het een ontzettend leuk patroon om aan te werken, vooral ook omdat ik veel restjes stof kon gebruiken.

En weet je wat? Ik heb niet één Ufo liggen, echt niet. Het was voor mij ook even genoeg allemaal. Voorlopig zal dat nog wel even zo blijven, maar je kan nooit weten.... Eerst moet hier de rust terugkeren.

Dat was het voor nu. Ik wens jullie allemaal nog een heel goede zomer met niet meer die hitte die we gehad hebben.

Liefs van mij.

---

Afscheid

Misschien herinneren sommigen van jullie nog het stukje dat ik schreef over Greetje. Kort nadat zij in een kleinschalig verpleeg-huis was opgenomen. Zij heeft daar 4½ jaar gewoond. Gisterochtend is ze naar Huis gegaan. In haar diepe dementie was ze tóch altijd tevreden, zwaaide naar iedereen, lachte graag en plaagde graag. Ze genoot, zoals in haar hele gezonde leven, van mensen om zich heen.
Minstens 5 keer per week reden haar man en dochter de 12 km naar haar toe. Was ze blij hen te zien, maar heeft nooit meer hun naam genoemd.

In onze woonkamer liggen al ruim 3 jaar een paar leuke herinneringen aan haar. Dit kussen dat ze maakte tijdens de allereerste cursus in onze kerk in 2006.

Kijk, hier is ze ijverig bezig:

De andere herinnering is ook een kussentje:

Dat kocht ik voor haar in een enige winkel in Lemoore, Californië.

We zullen haar missen, maar toch is het goed zo.

---

Kerst en Nieuwjaarsgroet

Een memorabel jaar ligt al weer bijna achter ons. Ook dit jaar leek de tijd haast te hebben. Soms is dat prettig, maar vaak zou je willen dat de tijd wat langzamer loopt of zelfs héél even stil staat.
Hoe dan ook, Kerst en het Nieuwe Jaar staan weer voor de deur.
Ik vind het fijn dat ik voordat het nieuwe jaar aanbreekt altijd eerst kan stil staan bij wat Kerst voor mij betekent. Dat geeft mij hoop voor de tijd die komt.
Ik vond dit gedichtje dat goed samenvat wat ik bedoel:

Ik hoorde Jezus' stem die sprak:
"In de wereld ben Ik het Licht;
zie op Mij zodat je ochtend gloort,
en je dag klaarhelder is".
Ik zag op Jezus en ik vond
in Hem geen duisternis;
en ik wandel in dat levend Licht
tot mijn reis ten einde is.

Samen met deze oudjes  wens ik jullie allemaal dat Licht toe. Hele fijne, warme en gezellige kerstdagen en alle goeds in het komende jaar.

Met veel liefs van mij

Chris

---

De laatste maand van het jaar

Het is al weer december, de laatste maand van dit jaar. De Amaryllis, met 6 knoppen op één steel, staat weer te pronken. Hier en daar waxinelichtjes en een enorme rode dikke kaars in de open haard! Een beetje kerstsfeer.


Op een stoeltje ligt voor even de Ubuntu, de CAL die al helemaal af is. Wat vond ik dát toch een enig werk.

Een paar details:

---

En even helemaal:

Misschien naai ik het etiket er nog wel op als herinnering aan de betekenis van Ubuntu.

Nu ligt er nog één quiltje dat ik aan het doorpitten ben. Dat schiet langzaam maar zeker op. En dan???? Ik weet het nog niet. Maar er komt vast en zeker wel weer iets op mijn pad.

Waar ik meer mee bezig ben, eigenlijk al het hele jaar, zijn de gebeurtenissen in het leven van vrienden en familie. Dat stapelt zich maar op. Maar ik vind het fijn om iets voor ze te kunnen betekenen. Soms alleen maar een kleinigheidje, maar toch.

Voor nu voor jullie allemaal nog een fijne zondag en misschien ook deze week een heel gezellig Sinterklaasfeest.

Liefs.

__________________________________________

Risk(ant)

Het is altijd riskant familie je kruipkasten in te laten gaan. Dat heb ik vorige week weer eens ervaren!
Kleindochter 3 kwam zondag voor een week samen met dochter even langs:
"Oma, heeft u dat spel nog, Risk"?
"Mmm, misschien in die ene kruipkast aan de noordkant, helemaal achteraan. Maar je kan daar moeilijk bij, staat propvol. Maar als jullie daar tóch ingaan ….. haal dan het quiltframe er voor mij uit..."
Dochter: "oh, maar dan komen we woensdag 'even' terug".
En dat gebeurde. Woensdag 11 uur gingen ze naar boven. Inmiddels had ik bedacht dat het eigenlijk wel handig zou zijn als ze uit de kruipkast aan de zuidkant een stapel dekens, ook helemaal achteraan, zouden kunnen weghalen. Die moesten écht opgeruimd en weg.
Geen probleem hoor. Dochter verdween in de kast, haalde de dekens tevoorschijn en dacht:
"Mmm, kan hier net zo goed  nu gelijk alles even aanpakken".
En wat denk je?

Zoveel mogelijk naar beneden gooien

Alles wordt uitgepakt en nageplozen en ik moet bijna á la minute beslissingen nemen!

"Oh oma, kijk, dat ben ík!"

Om 5 uur 's middags, na 3 keer een lading dumpen bij de Kringloop en 1 keer een doos bij een buurman (snoertjes, elektra etc.) was ALLES KLAAR!!

En het Quiltframe? Tja, dat heb ik weer in elkaar gezet. Maar dit keer alleen voor de foto. Ik moet er helaas afscheid van nemen. Ik heb er wél met plezier aan gewerkt, vooral ook samen met mijn Bee vriendinnen Joke en Ruth. Het samen rijgen was toch wel erg leuk. Dat voelde zo écht!

Dochter heeft foto's en een korte beschrijving voor mij op Marktplaats gezet. En weet je wat?! Binnen 2 dagen was het verkocht en opgehaald! Dat had ik echt nooit gedacht.

Intussen ben ik regelmatig bezig met mijn HH (Heerlijk Haakwerk)

Het is een enig project om aan te werken, heel afwisselend. Morgen kan ik weer het volgende stukje van het patroon downloaden en over 2 weken is hij klaar.

Zo, dit was weer eens een logje. Zo af en toe toch leuk om iets te laten horen.

Lieve groet voor jullie allemaal.

---